Тәкъдир белән ризалашу –иманның бер ботагы
Яхшы кәеф белән, яңа туган көнгә планнар корып, әкрен генә иртәне каршы алганда, Венера туташның вафаты хәбәре килеп иреште (Иннә лилләһи вә иннә иләһи раҗигун, ягъни, Аллаһыдан килгәнбез, Аллаһыга кайтачакбыз.
Венера туташ белән танышканнан бирле, аңа сокланып, аннан үрнәк алып яшәдем.
Улым вафат булгач: “Нинди генә авырлык килсә дә – авырумы ул, бәла-казамы – барысына да сабыр итик”, –дигән иде. Көн саен диярлек хәлемне белеп торды. Ни сөйләшсәк тә авырткан җиргә барып төртеләбез. Тормыш терәге булган улымны югалткач һәр сүзем, һәр ымым Рәмискә барып тоташа... Гади һәм гадәти тоелган матур истәлекләре гомергә җан түренә урнашып, буыннан-буынга күчәчәк. Ул әнисен искә ала, кочаклашып елашабыз. Үз куллары белән юып, кәфенләп озатты әнисен. Ләкин, язмыш белән килешми чарабыз юк. Чөнки, тәкъдир бел
...
Читать дальше »